Dat zei koning Willem-Alexander afgelopen dinsdag. Of eigenlijk zei hij het iets anders, maar op deze manier werd het verwoord in de ‘Troonrede in begrijpelijke taal’ van nu.nl. Het is een versie die ik kan aanbevelen, want de bedoelingen van het kabinet worden er op een prettige en toegankelijke manier in uitgedrukt. Ver van de beleidstaal waar we ons allemaal wel eens aan bezondigen maar waarvan per saldo niemand beter wordt.

Het was een bijzondere eer om dit jaar bij Prinsjesdag te mogen zijn. Ik had een vriendelijke uitnodiging gekregen van Aukje de Vries, staatssecretaris van Financiën, die net als ik in Leeuwarden woont en die blijkbaar prijs stelde op gezelschap uit het Hoge Noorden. Dat gaf me de gelegenheid om me te begeven in het hart van onze democratie, want zo kun je de opening van het parlementaire jaar toch wel noemen.

Ik was verheugd dat de koning in de Troonrede de nieuwe pensioenwet aanstipte. Om me voor te bereiden had ik eens uitgezocht wat hij hier de afgelopen jaren over had beweerd, en dat gaf een wisselend beeld. In 2021 werd het woord pensioen niet genoemd in de Troonrede. In 2020 liet de koning weten dat er een nieuwe wet zat aan te komen en dat dat een zaak van lange adem zou worden. In 2019, vlak na het afsluiten van het pensioenakkoord, meldde hij dat we als land de bakens aan het verzetten waren, want ‘ook de generaties na ons hebben recht op een goed pensioen’.

Allemaal wijze woorden, waar ik volledig achtersta. Maar wat me vooral opviel, was de aandacht in de media voor wat de koning over pensioenen had gezegd, of beter: het gebrek daaraan. In een 4000 woorden tellende analyse in NRC Handelsblad werd het woord pensioen geen één keer genoemd, en ook verder leek de WTP weinig journalisten echt bezig te houden.

Ik beschouw dat als een goede zaak. Thema’s waar controverse over is – stikstof, asielopvang – krijgen veel aandacht in de pers, en dat moet ook. Het feit dat pensioen daar niet onder valt, betekent in mijn ogen dat het thema niet controversieel is, ondanks alle drukte die er op social media over de behandeling van de nieuwe wet wordt gemaakt. Blijkbaar beschouwen de meeste mensen de aanpassingen van het pensioenstelsel als iets waar ze een redelijk vertrouwen in hebben, en waarover ze zich dus niet al te druk hoeven te maken.

Dat alles betekent natuurlijk niet dat kritiek niet welkom is. Blijf ons kritisch volgen, is mijn devies, want kritiek maakt ons als sector scherper. Dat hebben we nodig, we leven immers in een onzekere tijd, en ook wij kunnen niet tot achter de komma voorspellen wat er gaat gebeuren de komende jaren. Maar dat we op de goede weg zijn, met mensen die we in grote lijnen vertrouwen, dat staat voor mij wel vast. Laat het me weten als u het niet met mee eens bent.